BLW a karmienie łyżeczką, czyli 8 mitów o BLW

Mit #1: „Nie ma zębów, to nie pogryzie”

Pogryzie 🙂 Dzieci, które nie mają jeszcze zębów, rozdrabniają jedzenie za pomocą dziąseł i języka. To świetne ćwiczenie dla mięśni twarzy i doskonała okazja do ćwiczenia przeżuwania pokarmów o różnych konsystencjach.

Poza tym, pierwsze zęby u niemowlaka to zazwyczaj siekacze, które służą do odgryzania kęsów, a nie rozdrabniania pokarmu w ustach. Także brak uzębienia nie stanowi żadnego problemu dla wprowadzenia metody BLW w życie. Bezzębne niemowlaki świetnie sobie radzą z różnymi konsystencjami. Wystarczy, że kawałki jedzenia będą na tyle miękkie, aby dziecko mogło „pogryźć” je dziąsłami. Możesz to łatwo zweryfikować — przygotowując posiłek sprawdź, czy kawałki jedzenia będziesz w stanie rozgnieść za pomocą palców. Jeśli tak, Twoje dziecko też sobie z nim poradzi. Przykłady pierwszych posiłków BLW znajdziesz w artykule: Pierwszy tydzień BLW.

„Dziąsła bardzo dobrze nadają się do gryzienia i przeżuwania. Powie Ci o tym każda karmiąca piersią matka, którą kiedykolwiek ugryzło ząbkujące niemowlę”* 😉

Mit #2:„BLW zwiększa ryzyko zadławienia”

Badania wykazały, że  stosowanie prawidłowe stosowanie metody BLW nie zwiększa prawdopodobieństwa zadławienia w porównaniu do karmienia przecierami. Więcej na ten temat możesz przeczytać we wpisie: BLW a zadławienie i zakrztuszenie, w którym opisuję, jak zminimalizować ryzyko zadławienia pokarmem stosując kilka prostych zasad.

Często też rodzice mylą też zakrztuszenie pokarmem z zadławieniem. Krztuszenie to odruch wymiotny lub uporczywy kaszel na skutek podrażnienia dróg oddechowych np. kawałkami pokarmu, czy wodą. Na dzieciach zazwyczaj zakrztuszenie nie robi większego wrażenia. Po zwróceniu i wypluciu kawałka pokarmu, który wpadł nie tam, gdzie trzeba, wracają do dalszego jedzenia posiłku 🙂

U niemowląt punkt na języku powodujący odruch wymiotny znajduje się bliżej przodu niż u dorosłych. To znaczy, że jedzenie, które powoduje odruch wymiotny znajduje się znacznie dalej od wejścia do dróg oddechowych, a bliżej warg. Dlatego krztuszenie się pokarmem u niemowląt rzadko wiąże się z ryzykiem zadławienia. Krztuszenie się, to także część nauki bezpiecznego jedzenia – dziecko sprawdza jak dużo pokarmu może zmieścić w buzi i jak daleko może go wsunąć.

Zadławienie się pokarmem natomiast, to stan nagłego zagrożenia życia. Spowodowany on jest dostaniem się ciała obcego np. kawałka jedzenia do dróg oddechowych i częściowym lub całkowitym zatkaniem ich. W przypadku zadławienia należy udzielić dziecku pierwszej pomocy.

Mit #3:„Dziecko może jeść tylko kawałki, nie można podawać przecierów”

Podczas rozszerzania diety można, a nawet trzeba proponować dziecku posiłki o różnych konsystencjach (niezależnie od metody rozszerzania diety).

Metoda BLW nie zabrania podawania dzieciom posiłków w formie przecierów, czy płynów np. kaszki, jogurtu, zupy. Warto jednak dostosować sposób podania takiego posiłku do umiejętności dziecka np. podać jogurt w kubeczku, kaszkę ugotować na gęsto i pokroić w kawałki, do zupy podać chleb, aby dziecko maczało go w potrawie.

Może Cię zainteresować: Chleb dla niemowlaka

Co sprawia, że rodzice wahają się przed podaniem bardziej płynnych pokarmów niemowlakowi żywionemu według zasad BLW? Myślę, że bałagan, jaki generuje dziecko podczas jedzenia posiłków o takich konsystencjach 😉

Autorki książki Bobas lubi wybór radzą:

„Ważne, żeby niemowlę miało okazję doświadczyć wszelkiego rodzaju konsystencji, a nie tylko tych, którymi trudniej się upaprać”*.

Osoby, które są przeciwnikami BLW często określają tę metodę rozszerzania diety jako „nową modę”. Jeśli jednak przyjrzymy się Baby Led Weaning, to zauważymy, że to nic nowego. Wiele lat temu, kiedy jeszcze nie było krzesełek do karmienia, blenderów i słoiczków z przecierami, niemowlętom, które już potrafiły siedzieć proponowano po prostu jedzenie z rodzinnego stołu. Robiono to bardzo intuicyjnie, obserwując rozwój dziecka i jego możliwości. Nikt nie słyszał o specjalnych przecierach dla niemowląt, czy kaszkach o super gładkiej konsystencji. Obserwowano dziecko, a kiedy było ono gotowe na rozszerzanie diety, podawano mu do spróbowania to, co jedli dorośli.

Mit #5:„Najpierw podawaliśmy papki, a po 2 miesiącach przeszliśmy na BLW”

Często słyszę to od mam 🙂 Takie nieporozumienie wynika z tego, że często BLW przedstawiane jest  po prostu jako podanie dziecku jedzenia w kawałkach. A tak jak pisałam wcześniej, BLW to nie tylko kawałki, ale też pozwolenie dziecku na samodzielne sterowanie procesem rozszerzania diety i odstawienia od mleka. BLW to cała filozofia żywienia niemowląt, stawiająca na zaufanie do kompetencji dziecka, wiary w jego możliwości i pozwoleniu mu poznawać jedzenie wszystkimi zmysłami. Sprowadzenie BLW do podawania kawałków, to bardzo duże uproszczenie, mijające się z prawdziwą definicją.

Jeśli najpierw podajesz papki, a następnie pokarmy grudkowate i kawałki, to jest to tradycyjne podejście do rozszerzanie diety. To też dobra metoda, ale nie można jej nazwać przejściem na BLW, gdyż metodę Baby Led Weaning wprowadzamy od początku rozszerzania diety.

Mit #6:„W BLW nie wolno używać łyżeczki”

Przygotowując się do rozszerzania diety metodą BLW jak najbardziej warto kupić łyżeczkę, a nawet dwie 🙂 To właśnie metoda na dwie łyżeczki jest często polecana przez mamy. Polega ona na tym, że do posiłku np. kaszki lub zupki wkładamy 2 łyżeczki. Jedna jest dla dziecka, aby próbowało nabierać na nią posiłek, maczać ją w potrawie i oblizywać. Druga jest dla Ciebie – nabierasz na nią jedzenie i podajesz pełną łyżeczkę dziecku albo pozwalasz mu nakierować swoją rękę do jego buzi.

„Niektóre dzieci radzą sobie z podaną im łyżką pełną pokarmu, chociaż same nie potrafią jej jeszcze naładować. Jeśli nie chcesz, żeby dziecko wywijało łyżką ani obracało ją do góry nogami, zrzucając z niej cały posiłek, możesz trzymać ją sama, pozwalając mu samemu nakierować ją do buzi, aby to ono sprawowało kontrolę.”*

Mit #7:„Aby zacząć BLW, dziecko musi samo siadać”

Większość półrocznych dzieci nie siada jeszcze samodzielnie. Natomiast posadzone w krzesełku do karmienia lub na kolanach rodzica siedzą prosto i stabilnie z podparciem. Fizjoterapeuci, z którymi mam kontakt, twierdzą, że jeśli dziecko jeszcze nie siada samodzielnie, można je na czas posiłku posadzić na swoich kolanach lub w krzesełku do karmienia. Ważne jest tylko, aby zadbać o zapewnienie maluchowi odpowiedniego podparcia. O tym, jak karmić dziecko na własnych kolanach pisałam tutaj: Jak karmić dziecko, które nie siedzi?

„Odchylanie się do tyłu podczas jedzenia może być niebezpieczne, więc nigdy nie karm dziecka w odchylanym krzesełku”*

Mit #8:„Dziecko nigdy nie nauczy się jedzenia sztućcami”

Dzieci bardzo szybko uczą się nowych umiejętności. To, że pierwsze posiłki mogły jeść rękoma, nie oznacza wcale, że będą tak jadły do końca życia 🙂 Zazwyczaj rodzice około 1 urodzin włączają sztućce do codziennych posiłków maluszka. Dzieci bardzo szybko orientują się. jak ich używać. Dzięki wspólnym rodzinnym posiłkom, mają możliwość obserwować, jak robią to dorośli i uczyć się od nich poprzez naśladowanie.

„Małe dzieci naśladują swoje otoczenie, więc jeśli ty nie jesz rękami, jest szansa, że ono również zechce posługiwać się nożem i widelcem”* 😉

*Wszystkie cytaty pochodzą z: G. Rapley, T. Murkett, Bobas lubi wybór, 2019