niejadek

Czy to już niejadek?

Często spotykam się z określeniem: „moje dziecko nic nie je”. Potem okazuje się, że jednak je sporo posiłków, ale w małych ilościach, niesatysfakcjonujących dla rodziców. To normalne, że rodzice niepokoją się o swoje dziecko, martwią, że je mało lub odmawia większości posiłków. Trzeba wtedy poszukać przyczyny tego, dlaczego dziecko nie chce jeść. Co zrobić by niejadek zaczął spożywać posiłki? O tym przeczytasz w poniższym artykule.

Kim jest niejadek?

Niejadkiem nazywamy dziecko, które odmawia jedzenia niektórych posiłków, je mało, wybiórczo lub nie je tyle, ile byśmy chcieli. Myślę jednak, że nie powinno się w ten sposób nazywać dzieci, które mają problemy z jedzeniem, szczególnie w ich obecności. Jest to według mnie określenie negatywne i oceniające. Dziecko, które je niewiele lub odmawia jedzenia, nie robi tego specjalnie. Dzieci jedzą zazwyczaj według swoich potrzeb oraz możliwości. Dlatego nazwanie ich niejadkami nie jest pomocne. Warto za to skupić się na znalezieniu przyczyny niejedzenia u dziecka.

 

jedzenie dla niejadków

Dlaczego moje dziecko to niejadek?

Przyczyn niejedzenia u dzieci może być naprawdę wiele. Od tak prozaicznych, ale rzadko kojarzonych z niejedzeniem jak nadchodzące przeziębienie, skok rozwojowy, czy ząbkowanie u niemowlaka. Po trudniejsze do rozpoznania przez rodzica np. anemię z niedoboru żelaza, problemy w obrębie jamy ustnej, czy kwestie związane z codziennym jadłospisem dziecka oraz podejściem rodziców do jedzenia.

Niezależnie od przyczyny problemu z niejedzeniem, warto zacząć od podstaw, odwiedzić lekarza rodzinnego i zrobić podstawowe badania kontrolne.

Pomocna może też okazać się wizyta u logopedy lub neurologopedy (tutaj znajdziesz więcej szczegółów: Kiedy do neurologopedy?).

W niektórych przypadkach można zasięgnąć również opinii fizjoterapeuty, czy specjalisty od integracji sensorycznej.

Jeśli wszystkie te punkty zostały odhaczone i nie znaleziono przyczyny słabego apetytu, warto udać się też do dietetyka dziecięcego i/lub psychodietetyka, który pomoże przeanalizować menu, dobrać odpowiedni jadłospis dla dziecka oraz wskaże jak postępować z dzieckiem-niejadkiem.

Neofobia żywieniowa

Częstą przyczyną niejedzenia u dzieci jest tak zwana neofobia żywieniowa. Jej początki można zaobserwować już około 2 roku życia maluszka.

Neofobia żywieniowa to jedno z zaburzeń karmienia u dzieci. Objawia się odmawianiem spożywania nowych lub obco wyglądających produktów lub dań. Neofobia sprawia, że jadłospis malucha staje się coraz bardziej ubogi, co może prowadzić do niedoborów niektórych składników.

Dzieci z neofobią żywieniową często ograniczają swoje menu do dosłownie kilku produktów. Najczęściej są to np. białe pieczywo, makaron, frytki, parówki, ziemniaki, jabłko, płatki kukurydziane, jogurty, mięso z kurczaka, czyli produkty o neutralnym kolorze, które wydają się im bezpieczne.

 

posiłki dla niejadków

Jak pomóc niejadkowi?

Zapobieganie niejedzeniu

Skutecznie można działać już od początku rozszerzania diety. Ważne jest, aby już na tym pierwszym etapie żywienia stałymi produktami odczytywać oznaki głodu i sytości u dziecka i nie przekarmiać go. To dziecko powinno od początku decydować o tym, ile posiłku zje.

Nie rezygnuj z nowości

Rodzic powinien dbać o regularność posiłków i pamiętać, że posiłki powinny być dobrze zbilansowane. Ważne jest, by każdy posiłek zawierał różne grupy produktów m.in. warzywa i/lub owoce, produkty zbożowe, białkowe np. mięso, jajko, rybę oraz źródła tłuszczu. Taka różnorodność jest ważna i nie powinno się z niej rezygnować, nawet jeśli dziecko zjada niewielkie ilości jedzenia.

Jedną z „pułapek” karmienia niejadka jest podawanie mu do jedzenia jedynie produktów, które lubi. Takie postępowanie sprawia, że dziecko zamyka się na pewną grupę produktów, a jego jadłospis jest mocno ograniczony. A co jeśli ulubione produkty przestaną już mu smakować?

Dobra atmosfera to podstawa

Pamiętaj też o przyjaznej atmosferze przy jedzeniu, bez komentowania ilości zjadanego posiłku, bez namawiania na kolejny kęs, bez presji i koncentrowania uwagi na dziecku. Jedzcie posiłki razem przy stole i rozmawiajcie na neutralne tematy. Jeśli dziecko odmawia posiłku, nie okazuj złości, czy zawiedzenia, nie wywołuj w dziecku poczucia winy, że nie zjadło.

To, co mówisz dziecku podczas jedzenia i w jaki sposób to robisz, ma ogromne znaczenie.

Wyeliminuj rozpraszacze

Unikaj rozpraszaczy taki jak telefon, telewizor, zabawianie, czy czytanie w trakcie posiłku. Dziecko powinno świadomie uczestniczyć w posiłku, skupić się właśnie na nim.

Jedzenie przy oglądaniu bajek często sprawia, że dziecko zjada posiłek, a rodzic jest zadowolony, ale nie jest to dobre rozwiązanie. Dlaczego? Oglądając coś podczas jedzenia, skupiamy uwagę na ekranie i jemy nieświadomie, mechanicznie wkładamy jedzenie do ust, słabiej przeżuwamy, nie kontrolujemy ilości zjadanego posiłku. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do otyłości oraz zaburzeń odżywiania.

 

Może Cię zainteresować: Jak podnieść poziom żelaza u dziecka?